Koty szkockie zwisłouche w Polsce wciąż są postrzegane jako egzotyczna ciekawostka. Niezaprzeczalnym faktem jest, że stanowią one wyjątkową osobliwość w świecie kotów i budzą wiele emocji. Zapraszam do poznania tej unikatowej rasy!
Różne genialne odkrycia i wynalazki są dziełem przypadku. Tak też było z kotami zwisłouchymi, otóż w latach 60. XIX wieku na farmie w Szkocji zauważono kotkę z osobliwie zgiętymi ku przodowi uszami. Załamanie uszu powstało w wyniku spontanicznej mutacji. Właściciel kotki postanowił rozpocząć hodowlę takich kotów i zaczął kojarzyć ową zwisłouchą koteczkę z kotami brytyjskimi krótkowłosymi. Na wystawie spotkał genetyka, który wziął miot zwisłouchych kociąt do dalszych badań. Dzięki badaniom okazało się, że za zwisające uszy odpowiedzialny jest dominujący gen, co oznacza, że wszystkie koty szkockie zwisłouche mają przynajmniej jednego rodzica niosącego ten gen i pochodzą od pierwszej zwisłouchej kotki Susie. Koty szkockie zwisłouche szybko zwróciły na siebie uwagę i w 1973 roku zostały uznane w USA jako nowa rasa, z prawem do tytułu championa w 1978 roku.
Przede wszystkim głowa! Koty szkockie zwisłouche mają charakterystycznie zaokrągloną głowę z okrągłymi oczami i uszami zwisającymi do przodu, które dodatkowo podkreślają krągłość czaszki. Cechy te sprawiają, że pyszczek tych kotów wydaje się smutny, zdziwiony, podobny do sowy. Zwisające uszy powinny być zaokrąglone na końcach i osadzone na głowie jak kołpak. Wśród wielu ras kotów tylko ta jedna ma opadające ku dołowi ucho i tylko jedna ma tak charakterystyczny wygląd.
Foldy krzyżuje się dobierając parę tak, by jeden z rodziców był zwisłouchy, a drugi prostouchy. Kojarzenie takie jest bezpieczne i zapobiega deformacjom kośćca. W miocie rodzą się kociaki zwisłouche (zwane fold) i prostouche (zwane straight). Jedne i drugie są prawdziwymi kotami szkockimi; jedne i drugie są potrzebne rasie. Prostouche szkoty mają swój wielki urok i równie wspaniałe charaktery. Koty szkockie występują również w odmianie długowłosej, zwanej highland fold.
Nie, szkockie zwisłouche to zupełnie osobna rasa (choć wywodząca się od kotów brytyjskich), posiadająca swój wzorzec. Używanie do hodowli kotów brytyjskich, choć nadal dozwolone jest moim zdaniem nieuzasadnione. Wzorce brytyjczyka i szkota znacznie się różnią, preferowane przez sędziów typy również. Współczesny brytyjczyk jest kotem bardzo mocnym, krępym i krótszym od szkota. Pula genetyczna kotów szkockich nie jest mała i nie ma powodu, by nadal dolewać krwi kotów brytyjskich.
Kot szkocki jest uroczy, delikatny, niekonfliktowy. Dobrze dogaduje się z innymi kotami, a także z przedstawicielami innych gatunków. Foldy znacznie częściej od innych ras używają przednich łapek. Trącają nimi włascicieli i bawią się „łapkując” przedmioty. Koty szkockie kiedy coś je zainteresuje stawają na tylnich łapkach, przybierając pozycję surykatki. Zdziwiony wraz pyszczka i postawa dwułapkowa sprawiają, że wyglądają wtedy zabawnie i zupełnie wyjątkowo. Szkoty są rasą raczej cichą. Chętnie się bawią i lubią polować. Nie są kotami wysokopiennymi, ale bez problemu wskoczą na wysoki drapak czy półkę.
Koty tej rasy mają umiarkowany charakter i temperament, nie mają też specjalnych wymagań. Kot szkocki nadaje się na kota rodzinnego, będzie też odpowiedni dla singla. Fold może mieszkać nawet w niewielkim mieszkaniu. Jak każde zwierzę wymaga uwagi, opieki i odpowiedzialności ze strony właściciela. Na miłość i troskę odpowie wielkim przywiązaniem i przymilnością.
Patrycja Partyka
(zakaz kopiowania i rozpowszechniania całości lub fragmentów tekstu bez zgody autora)